จ้างด้วยเงินก็ได้แค่งาน บทความจากความรู้สึก ของใครหลายๆคน

เรื่องแบบนี้ต้องวัดดวงและวัดใจครับ ไม่มีอะไรมายืนยันได้ 100% เพราะนิสัยคนเรามาจากร้อยพ่อพันแม่ พื้นฐานการอบรมเลี้ยงดูต่างกัน กฎเกณฑ์ นึงอาจจะใช้ได้กับคนกลุ่มนึง แต่อาจใช้ไม่ได้ผลกับคนอีกกลุ่มนึง เราว่าเดินทางสายกลาง ไม่สุดโต่งและไม่ไว้ใจคนมากเกินไปดีที่สุด
การทำงานนอกจากจะรับค่าแรงไปวันๆ แล้ว ทุกคนก็ต้องคิดถึงอนาคตด้วยถูกต้องไม่ครับ ทำงานก็อยากมีรถ มีบ้าน มีครอบครัว คิดไกลถึงขนาดเกษียณแล้ว ไม่มีเงินเดือน เนี้ยจะทำไงต่อ...ถ้านายจ้างใส่ใจคุณภาพชีวิตลูกจ้างนอกจากเรื่องเงินเดือน แล้วเนี้ย มีแต่จะอยู่กันนานครับ

แน่นอนเงินเป็นส่วนหนึ่ง มันเป็นพื้นฐานของการทำงาน เราทำงานแลกเงินเพื่อเลี้ยงปากเลี้ยงท้องในทุกวัน เป็นปัจจัยแรกๆ ที่ทำให้คนทำงานรู้สึกมั่นคงได้ แต่ถ้าสู้เรื่องเงินอย่างเดียว...เค้าเจอที่เงินเดือนดีกว่า เค้าก็ไปครับ... ยิ่งบริษัทไหนเงินเดือนแย่ แล้วไม่มีน้ำใจเนี้ย ไม่ต้องพูดถึงครับ เปลี่ยนคนเป็นว่าเล่น...อย่าว่าแต่ 1 ปีเลยครับ นับกันเป็นเดือนดีกว่า

ไม่มีน้ำใจ เช่น ให้ทำงานต่างจังหวัดไม่มีเบี้ยเลี้ยงบ่อยๆ ขอความร่วมมือฟรีๆ ตลอด ประชุมเลยเวลาเลิกงาน (คือเราก็ต้องการความเป็นส่วนตัวบ้างใช่ไหมครับ) นายจ้างที่มองเราเยี่ยงทาสเหมือนแบบเราจ้างคุณ คือ จ้างชีวิตของคุณ...มันไม่ใช่อ่ะ...ของแบบนี้มันรู้สึกได้ครับ ถ้าไม่เชื่อก็ต้องลองประสบเอง ถ้าบริษัทไหนเป็นแบบเนี้ย ลูกจ้างเท่าไรก็ไม่พอหรอกครับ หายหมด
เราว่าน้ำจิตน้ำใจเป็นเรื่องสำคัญมากจริงๆ และหลายๆอย่างก็ไม่ได้ใช้เงินซื้อเสมอไป การซื้อคนด้วยความจริงใจ คือการซื้อคนที่ประสบผลสำเร็จที่สุดครับเพราะอะไรที่เราทำออกมาด้วยใจ คนรับจะรู้สึกและสัมผัสได้ครับ น้ำเสียง สายตา คำพูด มันจะออกมาโดยธรรมชาติแต่ถ้าให้ใจมากเกินไปโดยไม่ดูหน้าคนรับ คนที่ให้ใจนั่นแหละจะถูกหลอกเอง

ขอบคุณภาพจาก : คำคมคนทำงาน